Çocuklar derdini nasıl anlatır?

Dün akşam oğlum apartmanın girişinde sütburgerini lüpletip, “bunun içinde çilek ve bal var, onlar çok yararlı öyle değil mi baba?” diye dolanırken, lafı birden “kreşe gitmek istemiyorum”a getirdi. “Neden?” diye sordum, “çok sıkıldım” dedi. Gönül elbette 3 yaşındaki bir çocuğu sabahın köründe servise bindirmek istemez, akşama kadar orada kalmasını da. Ama şartlar şurtlar… Eve çıkınca karşısına oturup durumları yine tek tek anlattım. Çok haklı olduğunu ama işte para kazanmamız gerektiğini, onu bu şekilde zorladığımız için bizim de çok üzüldüğümüzü ama orada arkadaşlarıyla vakit geçirip eğlendiği için de sevindiğimizi... O esnada beni dikkatle dinledi. Bazen hiç istemese de vaziyet karşısında makul kararlar verdiğine ama bunu dile getirmede zorlandığına çok şahit oldum. Kimi zaman duymazdan gelir, evin içinde saf saf dolanır, bebek taklidi yapar.

“Anladın mı oğlum?” dedim, havladı ve beni yanağımdan yaladı. Bu bir evetti.



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çocukla büyümek nasıl bir duygu?

Aileler neden sürekli çocuklarından bahseder?

Çocuklar neden hep soru sorar?