Çocuklar bizi çok kızdırdığında ne yapmalıyız?
Çocuklar ana-babasını sıklıkla kızdırır yahut tam tersi. Geçen gün yol ortasında bir baba kızına “mont istedin aldım, oyuncak istedin aldım, ayakkabı istedin aldım, istediğin her şeyi yaptım ama ben senden bir şey istediğinde yapmıyorsun” diye söyleniyordu. Kızın da hiç umurunda değildi. Yapmasaydın ne yapayım bakışlarıyla çevresini seyrediyordu. “İşte hayatımız” dedim refikama. Bu şekilde konuşmaktan hiçbir faydası olmadığı için bir süre önce vazgeçmiştik. Biz de o esnada çocuğumuzun olur olmaz başka bir istediğini yerine getirmekle meşguldük. Dün akşam oğlumla yine biraz tartıştık. Sebebi muzdu. Evet, muz. Her şey “evde muz var mı?” sorusuna “var oğlum ama çok soğuk biraz beklemen lazım” cevabını vermemle başladı. Çünkü kendileri muzu hemen istiyordu, dediği an gelmeliydi. Yeni hastalıktan çıkmış olması, bir haftadan fazla istifra edip ishal gitmesi nedeniyle beklemesini söyledim, elbette beklemedi. Kendini yere attı, ağladı. Muzu kaloriferin üstünde ısıtmaktan vazgeçip tost mak