Çocukların zihni nasıl işler?


Çocukların iç dünyalarını anlamak pek mümkün değil. En duru, en rafine ve en dolaysız bilgi ve ifade biçimi onlarda. Neye ne şekilde tepki vereceklerini kestirmek güç. Tek yol yine oyun. Olaylara bakış açılarını biraz olsun anlamak yahut en azından bunu denemek adına Hazar’ın sorduğu ve cevapladığı, Hande’nin o esnada kayda düştüğü bilmeceler huzurda.  



Okuruz, bittiğinde kapatırız.
KİTAP

Annenin karnında büyür kat kat.
BEBEK

Vız vız der, kovanda yaşar.
ARI

İçeriz, rengi yoktur.
SU

Çocukken büyür.
ABİ

Bazılarının tek gözü vardır, bazılarının iki, küpküçücüktürler.
MİNYON

Atarız basket olursa yere düşer.
BASKETBOL TOPU

Çöpleri alır, bir ahtapotun yüzüne atar.
SÜNGERBOB KAREPANTOLON

Kanalları değiştire değiştire bi çizgi film başlar.
TV

Siyahtır, çocuklara içirmezler.
ÇAY

İzleyebilirsek izleriz.
GENEL İZLEYİCİ KİTLESİ

İzleyemezsek izlemeyiz.
+7 ŞİDDET KORKU

Kara karadır çorbaların ve omletlerin üstüne dökülür.
KARABİBER

Acıdır büyükler yer.
ACI BİBER

Yağmurda açarız, yağmurdan korunuruz.
ŞEMSİYE

Çok tombiş elleri, çok tombiş gözleri, çok tombiş ayakları vardır.
BEBEK

Sümüğümüz gelince sileriz.
MENDİL

Hasta olunca içeriz portakallı ve çilekli ve diğer meyveler...
ŞURUP



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aileler neden sürekli çocuklarından bahseder?

Resim
Cevabı çok basit ama tabii böyle bir başlık açtığıma göre bunun nedenlerini uzun uzun anlatmam gerekiyor. Her kim “çocuk olduktan sonra hayatımız hiç değişmedi” derse inanın ki bu “evlendikten sonra hayatımız hiç değişmedi” kadar büyük bir palavradır. “Bir imza atmak hayatımızda neyi değiştirecek ki” gibi havalı girişler bir süre sonra yerini Buz Çağı’ndan itibaren insan yaşamının devamlılığını sağlayan şeye bırakır. (Bir süre sonra bu kişileri evde yaptıkları organik mamadan İsevî bir mucize gibi bahsederken görürseniz şaşırmayın.)  Çevremdekilere çocuğum hakkında bahsetmenin onlar için ne kadar sıkıcı bir durum olduğunu fark etmem 3 yılımı aldı. Dolu dolu üç yıl. 1000 günden fazla. Bugün şöyle yaptı, öbür gün şunu dedi... Karşı taraf da nazikçe dinleyip gülümsüyor, daha kibarları soru soruyor falan. Ama çocuğu gelip görüyorlar mı? Hayır. Demek ki pek de düşündüğün kadar ilgilenmiyorlar. Hem, senin çocuğunla neden ilgilensinler değil mi? İlgilenecek olsalar kendileri çocuk yapar.
Devamı

Çocukla büyümek nasıl bir duygu?

Resim
Bu yıl Hazar bi’ büyüdü. Bu, çocukları bir süre görmeyen kişilerin dediği şekilde ‘ne kadar da büyümüş’ değil. Yani yüzü, gözü, lafı, sözü değişti. Böyle o bebekliğin masumiyeti yavaşça kaybolurken yerine kendi has, bir ömre yayılacak hatlarıyla biri geçiyor gibi. Burada, ‘lafı, sözü’ diyerek bir miktar mübalağa etmiş olabilirim zira Hazar söz üzerine doğmuş insanlardan. Ben buna kâni oldum ki dille ve sözle kurduğu ilişkiye tanık olmak ikimiz için de büyük keyif. Ettiği laflar, kurduğu cümleler, sorduğu sorular bizi öyle bir noktaya götürdü ki onu eylemeyi çok önce bıraktık. ‘Neyse o’, şeklinde konuşuyoruz, anlatıyoruz. Bizim için oğuldan öte daha çok iyi bir ev arkadaşı gibi oldu. Fakat bunda dengeyi tam kuramamışız ki geçen gün Hande’yi ‘anne, ben daha 5 buçuk yaşında bir çocuğum, yetişkin değilim’ diyerek uyarmış. Çocukla olmanın en güzel yanı bir insanın büyüdüğüne şahitlik etmek, o büyüme deneyimine. Binlerce, milyonlarca kez tekrarlanmış ama yine de bir o kadar büyülü, bir o kad
Devamı

Çocuklar neden hep soru sorar?

Resim
Çocuklar bir saatten sonra soru sormaya başlıyor ki siz bu anı, yani onunla diyalog kurabilmeyi, karşılıklı konuşabilmeyi aylarca bekliyorsunuz. Sonra ikinci soru geliyor, üçüncü, dördüncü. "Neden?" "Ama neden?" "İşte canım şöyle şöyle oluyor ya ondan böyle böyle." "Peki, neden?" Beyin hücrelerinizi yakar, kendinizi içinde mevsimlerin, elma kurtlarının olduğu ilkokul sıralarında hissedinceye kadar anlatıyorsunuz. Başka bir soru geliyor. "Neden?" Sonra tüm o modern ana-babalık şeylerini bir kenara bırakıp en geleneksel yönteme başlıyorsunuz: "Neden senin deden." "Dedem mi? "Evet deden." "Neden?" "Neden senin deden ya işte ondan." Bunu sürekli tekrarlıyorsunuz, çocuğun aklı karışıyor, "hayır senin deden" demeye başlıyor. "Hayır senin deden" diyerek iddialaşıyorsunuz, sonra bu beyhude kavgadan yorgun düşülüyor. Başka bir neden sorusuna izahata girişten ve neden cevabını aldık
Devamı