Gerçek bir aile nasıl olunur?

Çok kibar bir oğlumuz var. Böyle olmasını istemiştik ama bu kadarını da tahmin etmek güçtü. Bisküviyi parmaklarının ucuyla tutup ellerine biraz kırıntı bulaşınca bizden bunu temizlememizi isteyen, ağladığında “gözyaşlarımı peçeteyle siler misin?” ricasında bulunan birinden bahsediyorum. Öksürdüğü zaman “helal”, hapşırdığı zaman “çok yaşa” demeyince uyaran birinden. Bir İngiliz malikanesinin çalışanları gibi sürekli teyakkuz halindeyiz. Konumuz bu değil.

Bu sabah kreşe gitmesi için onu uyandırmaya çalışırken öksürmeye başladım, biraz da uykusunu bölmek maksadıyla “ama helal demedin?” diye sorunca “sıkıldım” dedi. “Neden sıkıldın?” diye sordum. “Böyle şeylerden” cevabını verdi. Dün akşam da bezelye yemeğinden ve uyumaktan sıkıldığını söylemişti. Evladımız yavaş yavaş hayata ısınıyor. 


Buna cevaben “neden senin deden”den sonra “sıkkın can iyidir”i de aile literatürümüze ekleyeceğim günler çok yakında… Hayalimde bunu mutfakta taze fasulyenin yanına pilav yaparken, başımı hiç çevirmeden umarsızca söylemek var. Hevesle bekliyorum. Böyle böyle gerçek bir aile olacağız.    

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çocukla büyümek nasıl bir duygu?

Resim
Bu yıl Hazar bi’ büyüdü. Bu, çocukları bir süre görmeyen kişilerin dediği şekilde ‘ne kadar da büyümüş’ değil. Yani yüzü, gözü, lafı, sözü değişti. Böyle o bebekliğin masumiyeti yavaşça kaybolurken yerine kendi has, bir ömre yayılacak hatlarıyla biri geçiyor gibi. Burada, ‘lafı, sözü’ diyerek bir miktar mübalağa etmiş olabilirim zira Hazar söz üzerine doğmuş insanlardan. Ben buna kâni oldum ki dille ve sözle kurduğu ilişkiye tanık olmak ikimiz için de büyük keyif. Ettiği laflar, kurduğu cümleler, sorduğu sorular bizi öyle bir noktaya götürdü ki onu eylemeyi çok önce bıraktık. ‘Neyse o’, şeklinde konuşuyoruz, anlatıyoruz. Bizim için oğuldan öte daha çok iyi bir ev arkadaşı gibi oldu. Fakat bunda dengeyi tam kuramamışız ki geçen gün Hande’yi ‘anne, ben daha 5 buçuk yaşında bir çocuğum, yetişkin değilim’ diyerek uyarmış. Çocukla olmanın en güzel yanı bir insanın büyüdüğüne şahitlik etmek, o büyüme deneyimine. Binlerce, milyonlarca kez tekrarlanmış ama yine de bir o kadar büyülü, bir o kad
Devamı

Aileler neden sürekli çocuklarından bahseder?

Resim
Cevabı çok basit ama tabii böyle bir başlık açtığıma göre bunun nedenlerini uzun uzun anlatmam gerekiyor. Her kim “çocuk olduktan sonra hayatımız hiç değişmedi” derse inanın ki bu “evlendikten sonra hayatımız hiç değişmedi” kadar büyük bir palavradır. “Bir imza atmak hayatımızda neyi değiştirecek ki” gibi havalı girişler bir süre sonra yerini Buz Çağı’ndan itibaren insan yaşamının devamlılığını sağlayan şeye bırakır. (Bir süre sonra bu kişileri evde yaptıkları organik mamadan İsevî bir mucize gibi bahsederken görürseniz şaşırmayın.)  Çevremdekilere çocuğum hakkında bahsetmenin onlar için ne kadar sıkıcı bir durum olduğunu fark etmem 3 yılımı aldı. Dolu dolu üç yıl. 1000 günden fazla. Bugün şöyle yaptı, öbür gün şunu dedi... Karşı taraf da nazikçe dinleyip gülümsüyor, daha kibarları soru soruyor falan. Ama çocuğu gelip görüyorlar mı? Hayır. Demek ki pek de düşündüğün kadar ilgilenmiyorlar. Hem, senin çocuğunla neden ilgilensinler değil mi? İlgilenecek olsalar kendileri çocuk yapar.
Devamı

Çocuklar neden hep soru sorar?

Resim
Çocuklar bir saatten sonra soru sormaya başlıyor ki siz bu anı, yani onunla diyalog kurabilmeyi, karşılıklı konuşabilmeyi aylarca bekliyorsunuz. Sonra ikinci soru geliyor, üçüncü, dördüncü. "Neden?" "Ama neden?" "İşte canım şöyle şöyle oluyor ya ondan böyle böyle." "Peki, neden?" Beyin hücrelerinizi yakar, kendinizi içinde mevsimlerin, elma kurtlarının olduğu ilkokul sıralarında hissedinceye kadar anlatıyorsunuz. Başka bir soru geliyor. "Neden?" Sonra tüm o modern ana-babalık şeylerini bir kenara bırakıp en geleneksel yönteme başlıyorsunuz: "Neden senin deden." "Dedem mi? "Evet deden." "Neden?" "Neden senin deden ya işte ondan." Bunu sürekli tekrarlıyorsunuz, çocuğun aklı karışıyor, "hayır senin deden" demeye başlıyor. "Hayır senin deden" diyerek iddialaşıyorsunuz, sonra bu beyhude kavgadan yorgun düşülüyor. Başka bir neden sorusuna izahata girişten ve neden cevabını aldık
Devamı